رسانه مسئولیت اجتماعی مدیریت مهم ترین عامل در حیات، رشد و بالندگی یا مرگ یک جامعه است و روند حرکت از وضع موجود به سوی وضع مطلوب را کنترل میکند. زندگی مدرن شهری از یک سو، تمرکز قدرت در شهر های ایران از دیگر سو باعث شده است که مناسبات و روابط اجتماعی و مشارکت مردم در اداره امور شهر به سردی گراییده و تنها راه فائق آمدن بر این مسائل احیاء روابط محلی و محله ای است.
به همین دلیل و برای تحلیل و بررسی این موضوع«رسانه مسئولیت اجتماعی» با مهندس رضا رجب زاده شهردار منطقه بیست و یک تهران گفت و گو کرده که در ادامه ماحصل این گفت وگو را می خوانید:
رضا رجب زاده متولد ۱۳۵۹ در سال ۷۷ با رتبه۱۳وارد دانشگاه تهران شد و در رشته مهندسی معماری به تحصیل پرداخت و در سال ۸۱فعالیت خود را درحوزه صنعت آغازوپس از ورود به شهرداری در شهرسازی به فعالیت خود ادامه داد ودرادامه عنوان شهردار ناحیه و معاون منطقه و معاون استاندار را در کارنامه خود داردوی درحال حاضر شهردارمنطقه ۲۱ است.
*ارزش های اجتماعی محله های تهران چگونه به جنبه های کالبدی هویت می بخشد؟
مناطق مختلف شهر تهران دارای ویژگی های منحصر به فردی هستند.هر منطقه ای به واسطه ویژگی های کالبدی و هویتی مختصات خاص خود را دارد.اگر۳۵۳ محله تهران را رصد کنیم متوجه می شویم که این محله ها دردل خود عناصر هویتمند شهری و اجتماعی دارند.به همین دلیل نگاه واحد به این محلات نسخه شفا بخشی به خصوص در حوزه های فرهنگی و اجتماعی نخواهد بود.ما باید این نکته را درک کنیم که با۳۵۳ موجود متفاوت سروکار داریم.به هر میزان که ما برنامه های خود را موردی و ریز کنیم و براساس شرایط محله ها تصمیم گیری کنیم به همان اندازه میزان موفقیت بیشتری خواهیم داشت.هر محله دارای ارزش های تاریخی،اجتماعی وکالبدی می باشد که ارزشمند است.چرخ توسعه کشور زمانی متعادل خواهد بود که با توسعه متوازن و پایدار همراه شود.این توسعه باید در ابعاد مختلف اجتماعی،اقتصادی،فرهنگی و سیاسی صورت بگیرد.به همین دلیل سخت افزار باید با نرم افزار هماهنگ باشد.
چگونه می توان تفکر محله محوری را در تهران تقویت کرد؟
تفکر محله محوری در شهر تهران یک مسئولیت بسیار با اهمیت است.در همه دوره های مدیریت شهری برنامه هایی در این زمینه وجود داشته است.این در حالی است که در دوران کنونی اتفاق خوبی که رخ داد این بود که پروژه هایی در زمینه توسعه محله در محلات مختلف تهران برنامه ریزی شده است.اگر ایده اصلی که منتج به طراحی این برنامه شده است به اجرا گذاشته شود ما به هدف خود نزدیک تر خواهیم شد. یکی از مهم ترین موضوعات شهری مشارکت اجتماعی است.آنچه می تواند به ما در مدیریت شهری کمک کند و امروز یک ضعف در تصمیم گیری ها به شمار می رود مشارکت اجتماعی است. مردم باید نسبت به آینده خود تعلق خاطر داشته باشند و خود را در تصمیم گیری های مرتبط با محله،شهر و کشور خود سهیم بدانند.بنده برخلاف برخی مردم را مقصر نمی دانم در عین حالی که آنها را موثر می دانم.
*زمینه های مشارکت مردم در تصمیم گیری های شهری چگونه به وجود می آید؟
مدیران باید رویکردی در پیش بگیرند که مشارکت اجتماعی جلب شود.جلب مشارکت اجتماعی نیز به معنای نصب بنری با این عنوان نیست.فرایندهای تصمیم گیری و تصمیم سازی در کشور باید به شکلی باشد که مردم احساس کنند در تصمیم گیری ها سهیم و ذینفع هستند.هیچ عقل کلی در شهرداری وجود ندارد. کسی نمی تواند مدعی شود از مردم یک محله شهر تهران بیشتر می فهمد.مردم در شرایطی به مشارکت در تصمیم گیری ها علاقمندمی شوند که در آنها علاقه ایجاد شود.
*این علاقه چگونه شکل می گیرد؟
اگر فردی از منزل خود خارج شود و متوجه شد که سطل زباله کوچه آنها دچار مشکل شده است. اگر مردم درچنین شرایطی احساس مسئولیت کنند حایز اهمیت است.اگر مردم نسبت به ناهنجاریهای محله خود به این نتیجه برسند که این محله کارآمد نیست حس خوبی از زندگی در یک محله پیدا نمی کنند. در چنین شرایطی افراد محله نمی توانند نسبت به محله تعلق خاطر داشته باشند.این در حالی است که خاطراتی نیز در این محلات برای مردم رقم نخورده است. برخی از محلات خاطره ساز هستند.برخی از افراد هستند که علی رغم مکنت مالی کافی و توانایی زندگی در محله های شمال تهران اما همچنان ترجیح می دهند در محله های قدیمی و مرکز شهر تهران زندگی کنند. دلیل این مسأله این است که از زندگی در چنین محله هایی که برای آنها خاطره های زیادی ساخته است لذت می برند. زندگی تنها یک کالبد بی جان محله ها نیست و مسائل معنوی و خاطرات است که زندگی را برای اعضای محله دلنشین می کند.اجرای پروژهایی مانند کوروش مال وایران مال و … نمی تواند این مشکلات مردم را حل کند.هنگامی که مدیریت شهری برخی دغدغه های شهروندان محله را مرتفع می کند به مرور زمان این ذهنیت برای مردم ایجاد می شود که مدیریت شهری برای زندگی بهتر شهروندان تلاش های جدیدی انجام داده است.این اتفاق سبب علاقه بیشتر مردم به کمک در مدیریت محلات می شود.اولین نقطه اتصال مدیریت شهری به مردم این است که در فرایندهای تصمیم گیری بتوانیم نظرات مردم را جلب کنیم.تصمیم حاکمیتی و یکسان تصمیم گرفتن برای همه کارآمد نیست وفرصت مشارکت مردم را از بین می برد.ما باید در همه پروژه های کوچک و بزرگ خود بدانیم که ذینفعانی وجود دارند که قرار است از این پروژه ها سود ببرند.بخشی از نارضایتی هایی که امروز در جامعه وجود دارد به دلیل این است که مسئولان از بسیاری از دغدغه های مردم اطلاع ندارند.
*چرا بین دغدغه های مسئولان شهری و مردم فاصله ایجاد شده است؟
مردم را نمی توان در نخبگان خلاصه کرد و مردم عادی نیز در زمینه مدیریت شهری و محله ها دارای دیدگاه و نظر هستند. در بسیاری از موارد نیز دیدگاه مردم به دلیل آشنایی بیشتر با محله صحیح است.مردم ایران مردم کم توقع و قانعی هستند. با این وجود مردم را باید در مدیریت شهر به بازی بگیریم.امروز بسیاری عنوان می کنند مردم دارای مشکلات اقتصادی است. این در حالی است که این مشکلات اقتصادی در یک مدار سینوسی قرار دارند که گاهی کم و گاهی زیاد شده است.بنده معتقدم مهم ترین مشکل ما در حوزه اجتماعی است.اقتصاد یک دانش است و اگر ما به مولفه های این دانش به صورت صحیح دقت کنیم وضعیت اقتصادی بهبود پیدا می کند.این در حالی است که مشکلات اجتماعی به این راحتی حل نمی شود و نیاز به برنامه ریزی دقیق و بلند مدت دارد.باید به شکاف نسلی،دغدغه های نسل جدید و فاصله ها فکر کنیم.
